زندگینامه استاد حسین خواجه شیرانی
پس از اتمام کار به اصفهان بازگشت و بعد از گذشت حدود یک سال عازم کربلا شد و به قلمزنی در ضریح مبارک مرقد موسی بن جعفر (ع) و ضریحهای متبرک مراقد حضرت ابوالفضل (ع) و حضرت علی بن ابوطالب (ع) در نجف، پرداخت. وی پس از بازگشت از کربلا در سال ۱۳۴۱ به درخواست رئیس کارگاه قلمزنی اداره هنرهای زیبا (استاد دهنوی) به کار دعوت شد و از اصفهان به تهران عزیمت کرد. استاد خواجه شیرانی پس از ۲۲ سال فعالیت به سرپرستی کارگاه قلمزنی و نقرهسازی منصوب شد و تا زمان بازنشستگی (۱۳۷۳ ش) با همین سمت مشغول انجاموظیفه بود.
در این مدت در نمایشگاههای داخلی و خارجی (مانند مالزی و اسپانیا) شرکت کرد و آثار خود را به معرض تماشای عام نهاد و آثارش مورد تحسین هنرمندان و علاقهمندان قرار گرفت. تعدادی از آثار ارزشمند استاد خواجه شیرانی در موزههای اصفهان، هنرهای ملّی و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نگهداری میشود. استاد پس از بازنشستگی بار دیگر به کار قلمزنی در مرکز هنرهای سنتی میراث فرهنگی دعوت شد و تا سال ۱۳۸۰ ش به کار ادامه داد. ازآنپس به دلیل کهولت سن و ناتوانی جسمی و بیماری آرتروز از کار بازمانده و در منزل به سر میبرد. سفارش استاد به علاقهمندان هنر قلمزنی این است که باوجود ذوق و استعدادی که دارند به کسب اطلاعات موردنیاز در دانشگاه بپردازند و سپس زیر نظر استادان برجسته به آموزش عملی این رشته پرداخته و تلاش کنند تا این هنر اصیل ایرانی پایدار بماند.